പഠനം എന്തിനാണ്? ഇപ്പോഴും ഞൻ തേടുന്ന ഉത്തരത്തിന്റെ ചോദ്യമാണ് ഇത്. അത്രത്തോളം എന്നെ അത് ഉറക്കം കെടുത്തുന്നു. എന്തിന്റെയൊക്കെ പിന്നാലെയാണ് മനുഷ്യൻ ഓടുന്നത്. ഓര്മവെച്ചത്‌ മുതൽ പഠനം. ഈ യുഗത്തിൽ പഠനം വളരെ മൂല്യമേറിയതാണ്. എന്നാൽ പരസ്പരം പോരടിക്കുന്ന തരത്തിൽ വിദ്യാഭ്യാസത്തെ വെറുമൊരു കച്ചവടമാക്കി മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. ഒരു മനുഷ്യന്റെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ കാലഘട്ടം പത്തുമുതൽ ഇരുപത് വയസ്സുവരെയാണ് എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. എന്നാൽ ആ പ്രായം മുതൽ മത്സര പരീക്ഷയ്ക്കായി മോടിപിടിപ്പിക്കുന്ന ആയുധമായി ശരീരത്തെ ഉപയോഗിക്കുന്നു.അത് മുന്നിൽ നിവരുന്ന ഉത്തര കടലാസിലേക്ക് ഛർദ്ദിക്കുന്നു. റാങ്കു വാങ്ങുന്നു. ജോലി വാങ്ങുന്നു, പണം സമ്പാദിക്കുന്നു, തന്റെ "സ്റ്റാറ്റസ്" നൊത്ത പെണ്ണിനെ കെട്ടുന്നു, കുട്ടികളെ ഉണ്ടാക്കുന്നു...വീണ്ടും ഈ ചക്രം തിരിഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. കലാലയം എന്നൊന്ന് ഇന്ന് നിലനിൽക്കുന്നില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം. തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോ ഇന്നോർക്കാൻ മഷിത്തണ്ട് നീലിച്ച കൈവിരലുകൾ ഇല്ല, ചളിപുരണ്ട കാലുകൾ ഇല്ല,ഉണ്ണിപ്പുര കെട്ടി കളിച്ച ഓര്മകളില്ല. എത്രത്തോളം ഒരുവന്റെ ബാല്യം നശിച്ചുപോകുന്നു. കലാലയങ്ങളിൽ പ്രൊഫഷണൽ ചർച്ചകളും,സെമിനാറുകളും കോൺഫെറെൻസുകളും ജേർണൽ പേപ്പറുകളും നിറഞ്ഞു തൂങ്ങുന്നു. ഓർക്കാൻ രസമുള്ള കൂട്ടുകാർ പോലും ഇല്ല. അതെങ്ങനെയാണ് മത്സരപരീക്ഷ മാത്രം ആലോച്ചിക്കുമ്പോൾ സഹജീവികൾ തമ്മിലും പോര് മാത്രം. ഈ വിദ്യാഭ്യാസ ഘടന തന്നെ പൊളിച്ചെഴുതപ്പെടേണ്ട കാലം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു. ഒരിക്കലും ഒരു പരീക്ഷയല്ല ഒരുവന്റെ കഴിവ് കാണിക്കുന്നത്. ഒരാളുടെ കഴിവ് തെളിയിക്കാൻ മറ്റൊരാളുടെ ബുദ്ദിയുപയോഗിച്ചുണ്ടാക്കിയ ചോദ്യങ്ങൾ പ്രവർത്തികമാകില്ല. ഇഷ്ടമുള്ളത് തിരഞ്ഞെടുത്തു പഠിക്കാൻ ഉള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ടാവണം. അതിൽ മികച്ചതാവാൻ ആരും പഴുപ്പിച്ചെടുക്കേണ്ടതില്ല. പകരം പാകത്തിനോക്ക പഴുത്തോളും ആ കായ്.
എന്നെങ്കിലും വിദ്യാഭ്യാസത്തെ കച്ചവടവൽക്കരിക്കാനുള്ള അതിമോഹം അവസാനിക്കട്ടെ എന്ന് ആഗ്രഹത്തോടെ...
എന്നെങ്കിലും വിദ്യാഭ്യാസത്തെ കച്ചവടവൽക്കരിക്കാനുള്ള അതിമോഹം അവസാനിക്കട്ടെ എന്ന് ആഗ്രഹത്തോടെ...
